Serebral Palsinin Belirtileri Nelerdir?

Serebral palsinin belirti ve bulguları, beyindeki hasarın konumuna ve ağırlığına göre büyük ölçüde değişebilir. Serebral palsi ile bağlantılı hareket ve koordinasyon problemleri  şunlardır:

  • Aşırı salya akıtma veya yutma problemleri.
  • Ayak parmakları üzerinde yürüme, çömelerek yürüme, dizleri çaprazlayarak yürüme, geniş adımlarla yürüme veya asimetrik yürüme gibi yürüyüş zorlukları,
  • Denge ve kas koordinasyonu eksikliği (ataksi).
  • Düğme iliklemek veya eşya almak gibi ince motor becerilerinde zorluk çekmek.
  • Emme veya yeme sırasında güçlükler.
  • Hareket sırasında vücudun bir tarafını tercih etmek, örneğin hep aynı el ile uzanmak, veya emeklerken bir ayağı sürüklemek.
  • Havale ve titreme nöbetleri.
  • Kas tonusunda çok sert veya çok yumuşak olma gibi değişiklikler.
  • Kolları yukarı itme, oturma veya emekleme gibi motor becerileri kazanmada gecikme.
  • Konuşma gelişiminde gecikmeler veya konuşma güçlüğü.
  • Normal refleksleri olan, ancak sürekli sert kaslar (sertlik).
  • Öğrenme zorlukları.
  • Sert kaslar ve abartılı refleksler (spastisite).
  • Titreme veya istemsiz hareketler.
  • Yavaş, kıvranma şeklinde hareketler.

Serebral palsi bireyin tüm vücudunu etkileyebilir veya vücudun bir tarafına ya da tek bir uzva odaklanmış etki gösterebilir. Serebral palsi oluşturan beyin bozukluğu zaman içerisinde değişiklik göstermez. Bu nedenle semptomlar genellikle ilerleyen yaşla birlikte daha ağır bir hal almaz.

Bununla birlikte, bazı vakalarda çocuk büyüdükçe, bazı belirtiler daha belirgin bir hal alabilir veya daha hafifleyebilir. Kas kısalması ve kas sertliği durumları aktif bir şekilde tedavi edilmezse daha ağır bir hal alabilir. Serebral palsi ile ilişkili beyin anormallikleri çeşitli nörolojik sorunlara da katkıda bulunabilir:

  • Ağız hastalıkları.
  • Anormal dokunma veya ağrı algıları.
  • Çeşitli zihinsel engel türleri.
  • Görme ve duyma güçlüğü.
  • Havale ve titreme nöbetleri.
  • İdrar kaçırma.
  • Ruh sağlığı sorunları.

Çocuğun gelişimindeki gecikmeler veya hareketlerindeki bozukluklar için hızlı bir teşhis konulması önemlidir. Eğer çocuğun çevresiyle ilgili farkındalık kaybı, bedensel hareketlerinde bir anormallik, anormal kas tonusu, koordinasyon bozukluğu, yutma güçlüğü, veya göz kaslarında uyumsuzluk gözlemlendiyse veya bunlarla ilgili endişeler mevcutsa mutlaka bir çocuk doktoruna danışılması gereklidir. 

 

Tanı Yöntemleri

Serebral Palsi Nasıl Teşhis Edilir?

Serebral palsi belirtileri ve semptomları hafif başlayarak zamanla daha belirgin hale gelebilir, bu nedenle doğumdan birkaç ay sonrasına kadar tanı konmaması mümkündür. Bununla birlikte doktor çocukta serebral palsi olduğundan şüphelenirse, çocuğunuzun belirti ve semptomlarını değerlendirecek, büyümeyi ve gelişimi izleyecek, çocuğunuzun tıbbi geçmişini gözden geçirecek ve fizik muayene yapacaktır.

Doktor bu aşamada bireyi ve çocuğu beyin ve sinir sistemi rahatsızlıkları olan çocukların tedavisi için eğitilmiş bir uzmana yani bir pediyatrik nöroloğa, pediatrik fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzmanına veya çocuk gelişim uzmanına yönlendirebilir. Teşhis koymak ve diğer olası nedenleri dışlamak için bir dizi test gerekli görülebilir.

Bu testlerin arasında öncelikle beyin taramaları gelir. Beyin görüntüleme teknolojileri, beyindeki hasar veya anormal gelişim alanlarını ortaya çıkarabilir. MRG, yani Manyetik Rezonans Görüntüleme taraması, çocuğun beyninin ayrıntılı 3B veya enine kesit görüntülerini üretmek için radyo dalgalarını ve manyetik alanları kullanır.

Bu sayede MRG büyük olasılıkla  çocuğun beynindeki olası lezyonları veya anormallikleri tanımlayabilir. Ağrısız olan bu test gürültülüdür ve tamamlanması bir saat kadar sürebilir. Çocuğa tarama öncesinde bir yatıştırıcı veya hafif bir genel anestezi uygulanabilir.

Kraniyal ultrason bebeklik döneminde gerçekleştirilebilir ve beynin görüntülerini üretmek için yüksek frekanslı ses dalgaları kullanır. Ultrason MRG kadar ayrıntılı bir görüntü oluşturmaz, ancak hızlı ve ucuz olduğu için kullanılabilir. Bu sayede bir ön değerlendirme yapılmasını sağlayabilir.

Çocuğun havale nöbeti geçirdiği şüphesi varsa, bir EEG yani elektroensefalogram durumu daha derinlemesine değerlendirebilir. Epilepsili bir çocukta da havale nöbetleri gelişebilir. EEG testinde, çocuğun kafa derisine bir dizi elektrot takılır ve beyindeki elektriksel aktivite kaydedilir. Epilepside normal beyin dalgası modellerinde değişiklik olması yaygın görülür.

Beyin taramalarının yanı sıra yapılacak laboratuvar tahlillerinde kullanılacak kan veya idrar örnekleri sayesinde genetik veya metabolik problemlerin saptanması mümkün olabilir.

Serebral palsi teşhisi konulduğu durumda, birey bozuklukla ilişkili diğer durumların varlığını belirlemek üzere daha fazla testin uygulanması için uzmanlara yönlendirilebilir. Bu testler sayesinde görme, işitme, konuşma, zihinsel gelişim ve hareket konularındaki sorunlar belirlenebilir.

 

Tedavi Yöntemleri

Serebral Palsi Nasıl Tedavi Edilir?

Serebral palsi olan çocuklar ve yetişkinler, bir tıbbi bakım ekibiyle uzun süreli bakım ihtiyacı duyarlar. Çocuğun tıbbi bakımını sağlayacak ekibin içinde durumun ağırlığına göre bir çocuk doktoru veya psikiyatrist ile muhtemelen bir çocuk nöroloğunun yanı sıra, çeşitli fiziksel ve ruhsal terapi uzmanları da bulunabilir. 

Serebral palsinin tedavi sürecinde asıl hedef bireyin semptomlarının en aza indirgenmesi ve hayat kalitesinin en yukarıda tutulmasıdır. Bunun için kas gerginliğini azaltabilen ilaçlar, işlevsel yetenekleri geliştirmek, ağrıyı tedavi etmek ve spastisite veya diğer serebral palsi semptomlarıyla ilişkili komplikasyonları yönetmek için kullanılabilir.

Doktor tarafından çeşitli ajanlar sürekli kasılan belirli bir kası tedavi etmek için kas ve sinir enjeksiyonu şeklinde uygulanabilir. Bu enjekte edilen ajanların yan etkileri arasında enjeksiyon bölgesinde hissedilen ağrı ve hafif grip benzeri semptomlar olabilir. Daha ciddi yan etkilerin görüldüğü vakalarda ise nefes alma ve yutma güçlüğü gözlemlenebilir.

Kasları gevşetmek için oral kas gevşeticiler sıklıkla kullanılır. Ancak bu amaçla kullanılan ilaçların bir kısmı bağımlılık riski taşıdığı için uzun süreli kullanılmak üzere önerilmez. Bu ilaçların yan etkileri arasında uyuşukluk, tansiyon değişiklikleri ve karaciğer hasarı riski bulunur.

Bazı vakalarda omuriliğe bir tüp ile ilaç pompalanması mümkündür. Bu pompa cerrahi bir müdahale ile karın derisinin altına implante edilir. Çocuğun salya akıtmasını kontrol altına almak için ilaç verilmesi mümkündür.

Serebral palsi tedavisinde ilaçların yanı sıra çeşitli terapiler de önemli bir rol oynar. Öncelikle fizik tedavi sürecinde yapılan kas eğitimi ve egzersizler çocuğun kas gücünün, esnekliğinin, dengesinin, motor gelişiminin ve hareketliliğinin artmasına yardımcı olabilir. Bu esnada ebeveyn çocuğun evde yıkanması ve beslenmesi gibi günlük ihtiyaçlarını nasıl güvenle sağlayabileceğini de öğrenebilir.

Hem fiziksel hem de mesleki terapistler doğumdan sonraki ilk bir – iki yıl boyunca, baş ve gövdede hareket kontrolü, emekleme, yuvarlanma ve kavrama gibi konularda destek sağlar. Daha sonra, her iki terapist de tekerlekli sandalyenin gerekliliğinin değerlendirmelerini gerçekleştirir. Çocuğun yürümesine ve kas gelişimine yardımcı olması için diz bağları, ya da ateller önerilebilir.

Mesleki terapistler, çocuğun evde, okulda ve toplumdaki günlük aktivitelerde ve rutinlerde bağımsızlık kazanmasına yardımcı olmak için çalışır. Çocuk için önerilen adaptif ekipmanların arasında yürüteçler, dört ayaklı bastonlar, oturma sistemleri veya motorlu ve tekerlekli sandalyeler bulunabilir.

Konuşma dili patologları, çocuğun açıkça konuşmasına veya işaret dilini kullanarak iletişim kurma yeteneğini geliştirmesine doğrudan yardımcı olabilir. Eğer iletişim zorluğu halen mevcutsa bilgisayar ve ses sentezleyici gibi iletişim cihazlarının kullanımını da öğretebilirler. Konuşma terapistleri ayrıca yeme ve yutma ile ilgili zorlukları da ele alabilirler.

Bazı vakalarda terapötik ata binme veya spor gibi düzenli veya uyarlanabilir rekreasyonel veya rekabetçi spor aktiviteleri serebral palsi olan bireye fayda sağlayabilir. Bu tür terapi çocuğun motor becerilerini, konuşmasını ve duygusal refahını geliştirmeye yardımcı olabilir.

Kas gerginliğini azaltmak veya spastisitenin neden olduğu kemik anormalliklerini düzeltmek için, özellikle de ciddi kontraktürleri veya deformiteleri olan çocukların kollarını, kalçalarını veya bacaklarını doğru pozisyonlarına yerleştirmek için kemikler veya eklemler üzerinde ortopedik cerrahi müdahale gerekebilir.

Cerrahi prosedürler ayrıca kontraktürlerle kısaltılmış kasları ve tendonları uzatabilir. Bu düzeltmeler sayesinde bireyin hissettiği ağrı azalabilir ve hareket kabiliyeti artabilir. Bu sayede bir yürüteç, atel veya koltuk değneği kullanımı kolaylaşabilir.

Seçici dorsal rizotomi yani sinir liflerinin kesilmesi, diğer tedavilerin yardımcı olmadığı bazı ciddi vakalarda spastik kaslara hizmet eden sinirlerin kesilmesiyle kasların gevşemesi ve ağrının azalması mümkün olabilir. Ancak bu prosedür uyuşmaya neden olabilir.

Serebral Palsi İle Yaşam

Bir çocuğa serebral palsi gibi bir engellilik teşhisi konulduğunda, tüm aile yeni zorluklarla karşı karşıya kalır. Bununla başa çıkmak için çeşitli adımları atmak önemlidir. Öncelikle çocuğun bağımsızlığı teşvik edilmelidir. Ne kadar küçük olursa olsun bağımsızlık konusunda her türlü çaba teşvik edilmeli ve desteklenmelidir.

Ebeveyn çocuğun sağlık bakım ekibinin en önemli parçasıdır. Ebeveyn çocuk adına konuşmaktan çekinmemeli ve doktorlarınız, terapistlere ve öğretmenlere sorular sorup bilgi edinmekten korkmamalıdır. 

Bir destek çemberi bireye ve ailesine serebral palsinin etkileriyle başa çıkmada büyük fayda sağlayabilir. Doktor, toplumdaki destek gruplarını, organizasyonları ve danışmanlık hizmetlerini bulmaya yardımcı olabilir. Bu sayede benzeri durumdaki diğer bireylerin deneyimlerinden faydalanmak mümkün olabilir.

Yardıma mı ihtiyacınız var? Bize sorabilirsiniz.